Zeltweg Flugplatz
Waar: In Zeltweg dus – een plaats die de gemiddelde racefan eerder doet denken aan de Red Bull Ring. Maar vóór dat circuit eind jaren zestig in zijn oorspronkelijke Österreichring-vorm werd aangelegd, racete de Formule 1 op een andere baan, nog geen twee kilometer verderop.
Wanneer: De Grand Prix van Oostenrijk vond twee keer plaats op het oude Zeltweg-circuit, in 1963 en 1964. Alleen die laatste wedstrijd telde mee voor het wereldkampioenschap.
Bijzonder: Het circuit van Zeltweg bestond uit een voor de gelegenheid met strobalen afgezet parcours op het plaatselijke militaire vliegveld. Simpeler kon bijna niet: de baan telde vijf bochten. Het grootste gedeelte van de 3,2 kilometer lange ronde reden de coureurs op twee lange rechte stukken over de start- en landingsbaan. Die was gemaakt van betonplaten. Door alle gaten en kieren tussen de platen, vormden ze samen een nogal oneffen rijoppervlak.
Memorabel: Het zeer hobbelige wegdek bleek bij de enige WK-race op Zeltweg in 1964 geen al te beste uitwerking op de F1-wagens te hebben. Veel bolides trilden min of meer kapot. Van de twintig gestarte coureurs haalden slechts negen de finish. Naast Lorenzo Bandini, die zijn eerste en enige race won, legde alleen Richie Ginther alle 105 ronden af. De rest van het veld lag minstens drie ronden achter. Ex-wereldkampioen Phil Hill werd bij een crash uit zijn Cooper geslingerd. Een geluk, zo bleek: de wagen vloog in de fik en brandde volledig uit. Hill hield aan de crash geen zware verwondingen over. De latere kampioen Jochen Rindt maakte op Zeltweg zijn F1-debuut.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."